Schronisko na Drodze Sudeckiej
Miejsce, w którym można odetchnąć i spojrzeć wstecz
Tu kończy się historyczna Droga Sudecka – ambitna górska droga, która miała połączyć całe Sudety. W tym miejscu znajdziesz drewniane schronisko , idealne na postój, przekąskę lub po prostu chwilę wytchnienia przed kolejnym podejściem.
Jednocześnie jest to miejsce, w którym symbolicznie rozchodzą się szlaki: można kontynuować wędrówkę aż do Przełęczy Karkonoskiej lub spojrzeć za siebie w głąb doliny i zrozumieć, dlaczego ten odcinek zalicza się do najbardziej stromych i najbardziej wymagających odcinków Karkonoszy – zarówno dla turystów pieszych, jak i rowerzystów.
Wyzwanie w imię Karkonoszy
Podejście z tego punktu na Przełęcz Karkonoską jest jednym z najtrudniejszych w całych górach – stromy, asfaltowy odcinek z dużą wysokością wystawi na próbę każdego. Nagrodą jest jednak czyste górskie powietrze, cisza okolicznych lasów i świadomość, że wędruje się szlakiem o wyjątkowej historii i krajobrazie.
Z drugiej strony, zjazd jest zdradliwie trudny. Nic dziwnego, że ten odcinek uchodzi za najtrudniejszą trasę rowerową w Karkonoszach . Po jego pokonaniu czeka na Ciebie przyjemnie kręta ścieżka i wiele pouczających przystanków.
Żywa i wyjątkowa natura
Ta część Karkonoszy jest bogata i różnorodna biologicznie. Na niewielkim obszarze występują rzadkie i zagrożone gatunki roślin , pochodzące z różnych regionów geograficznych. Karkonosze są również domem dla reliktów glacjalnych (izolowanych szczątków z epoki lodowcowej) oraz gatunków endemicznych , które nie występują nigdzie indziej na świecie.
Do typowych gatunków należą:
- gnidy sudeckie (wszy górskie)
- przytulia sudecka (marzanka sudecka),
- biedrzeniec mniejszy skalny (głaz skalny),
- Dzwonek karkonoski .
Rośliny te stanowią unikalny skarb botaniczny, który można znaleźć tylko w tym paśmie górskim.
Przerwana droga – historia drogi sudeckiej
Droga Sudecka miała w latach 30. XX wieku połączyć miasta, uzdrowiska i tereny rekreacyjne w całych Sudetach. Zaplanowano ją jako „górski trakt” z widokami przypominającymi alpejskie drogi. Miała ona wspierać nie tylko turystykę, ale także propagandę i zapewniać zatrudnienie dla III Rzeszy.
Odcinek między Podgórzynem a Przełęczą Karkonoską nigdy nie został ukończony. Jego budowa została przerwana na przełomie 1944–1945 roku, a po wojnie całkowicie opuszczona. Droga ze Szpindlerowego Młyna (zbudowana w latach 1914–1921) istnieje, ale połączenie nigdy nie powstało. Dziś jest to szlak pieszy i rowerowy, zarządzany przez Lasy Państwowe i Krajowy Park Narodowy .